Een paar dagen geleden besloten zes studenten in Maastricht in hongerstaking te gaan, om medelijden te vragen voor hun ‘broeders en zusters’ in een conflictgebied duizenden kilometers verderop. Maar heel erg goed gaat het niet met de strijders. Er zijn er al twee gestopt.
Studenten in kampje
Afgelopen donderdag besloten zes pro-Palestijnen om te stoppen met eten. Het zestal behoort tot een groepje actievoerders die een tentenkamp heeft opgeslagen in de tuin van de universiteit, nabij het Vrijthof. Erg gezellig.
De zes gingen in hongerstaking, maar besloten nog wel water en elektrolyten tot zich te nemen. Een van de zes strijders was al snel klaar met actievoeren.
Broeders geven op
Al na een halve dag kreeg hij honger en stopte ermee. Op zaterdag lieten een andere strijder weten dat het niet goed met hem ging. Toch ging hij nog even door. Maar vandaag is de broeder er toch mee opgehouden, want het is niet makkelijk.
Hij heeft het 85 uur volgehouden. En nu zijn er nog vier arme drommels over die actievoeren. Met twee van hen gaat het ook niet zo best.
Vol zelfmedelijden laten we weten dat er al twee van hen zijn flauwgevallen. ”De tachycardie ’s ochtends wordt steeds erger en zelfs een trap oplopen wordt een uitdaging.”
Heel erg allemaal, maar ze hebben er toch zelf voor gekozen? De groep ziet dat zelf anders. Zij betichten nu de Universiteit Maastricht ervan hun gezondheid in gevaar te brengen. Gekker gaat het niet worden. De UM kan ze nog redden, door te stoppen met de ‘gesponsorde genocide’.
Mogelijk nog erger voor het groepje, is dat niemand zich om hen lijkt te bekommeren. Daar hadden ze niet op gerekend.
De studenten lieten in eerste instantie weten dat ze dachten het vijf of zes weken vol te houden. ”Dan wordt het kritiek. Maar we geven niet op.” Twee van hen dus nu wel.
Mooi he: zij weigeren te vreten en dan zijn ze boos op de universiteit omdat die zich er niets van aantrekt.https://t.co/uoUYvybJtO
— 🐱 Barbes 🎗️ (@Barbes_NL) May 18, 2024