In het programma ‘100 dagen in de vergeten wijk’ gaat Nicolaas Veul het gesprek aan met Elma, om met haar in haar administratie te duiken. Elma zit zo diep in de put, dat ze door de bomen het bos niet meer ziet. Wanneer Veul binnenkomt bij Elma (64), beweert ze in eerste instantie dat het ‘goed’ met haar gaat.
Gaat niet goed
Toch komt ze daar al snel op terug: “Ik ben vandaag helemaal opgefokt. Ik zou afgesloten worden, mijn gas en licht. Ik kan geen 620 euro betalen per maand en mijn huur. Dat lukt niet.” De maatschappelijk werker die met Nicolaas Veul is meegekomen, doet het voorstel om even in de papieren te duiken.
Ze wil erachter komen waar dat bedrag op gebaseerd is, en wil ook een overzicht maken van alle inkomsten en uitgaven. Elma grapt dat ze ‘onder de tafel gaat zitten’. Nicolaas ziet dat Elma in augustus van dit jaar maar 20! euro overhield voor de hele maand. “Dus dan leef je van vijf euro per week? Want je hebt geen spaarpot?”
Slecht slapen
Elma lacht om de vraag, maar eigenlijk valt er niet veel te lachen. De 65-jarige vrouw blijkt geen zorgverzekering te hebben, zo erg is het. De maatschappelijk werker wil de administratie van Elma uitzoeken. “Ja, want ik ben er een beetje moe van. Ik word 65 dadelijk, als ik dat red. Ik kan er niet meer wijs uit worden.”
Elma slaapt nauwelijks, omdat ze vreest dat haar gas en licht worden afgesloten. ”Ik mag geen stress hebben, want ik heb een herseninfarct gehad: “Als Nicolaas vraagt of Elma het gevoel heeft dat ze de controle heeft, zegt ze: ”Nee, nee, nee. Ik ben out of control nu.”
Ze vindt het echter niet moeilijk om voor zichzelf te zorgen. “Nee, helemaal niet man.” Uit het eerste poststuk dat ze openmaken, blijkt dat Elma nog een zorgrekening moet betalen. Dat lukt niet, want Elma is blut. “Ik heb 2 euro in mijn zak, geloof ik.”